พังกาหัวสุมดอกแดง

เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 20 - 30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลม ทึบ เปลือกสีเทาดำถึงสีน้ำตาล โคนต้นมีพูพอนสูง และ มีช่องอากาศ (Lenticel) ขนาดใหญ่ และกระจายทั่วไป รากหายใจคล้ายหัวเข่า กิ่งอ่อนและก้านใบมักมีคราบขาว

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรีหรือรูปไข่แกมรี ขนาด 4 - 9 x 8 - 20 เซนติเมตร ปลายใบแหลมสั้น ฐานใบมน ผิวใบเรียบหนาคล้ายแผ่นหนัง ใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ท้องใบสีเขียวอมเหลือง มีเส้นใบ 8 - 10 คู่ เส้นกลางใบด้านล่างมีสีแดงเรื่อ ๆ ก้านใบกลม ยาว 4 - 8 เซนติเมตร สีแดง ร่วงง่าย

ดอก ออกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบ ก้านดอกยาว 3 - 4 เซนติเมตร โค้งลงล่าง ดอกตูมรูปกระสวย ยาว 2.5 - 3.5 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงสีแดงปนเขียว โคนติดกัน ปลายแยกเป็นแถบ มีขนาด 0.3 - 0.5 x 15.2 เซนติเมตร กลีบดอก 10 - 16 กลีบ รูปขอบขนาน สีขาวหรือเหลืองอมเขียว หลายกลีบเว้าหยักลึกลงเกือบถึงกลางกลีบเป็น 2 แฉก ปลายแหลม มีขนสั้น ๆ ปกคลุม และมีรยางค์เป็นเส้นแข็งติดที่ปลาย 3 - 4 เส้น ยาว 0.3 เซนติเมตร เมื่อดอกบานจะมีลักษณะคล้ายสุ่ม

ผล รูปลูกข่างยาว 2 - 3 เซนติเมตร ผิวเรียบ จะงอกตั้งแต่ผลยังติดอยู่บนต้น “ฝัก” หรือลำต้นใต้ใบเลี้ยงรูปกระสวย ขนาด 1.5 – 2 x 7 - 25 เซนติเมตร เป็นเหลี่ยม หรือมีสันเล็กน้อย สีเขียวเข้มแกมม่วง เมื่อแก่จัดมีสีม่วงดำ 

สรรพคุณ แก้ท้องเสีย มาลาเรีย ไม้สามารถนำไปทำเสาเรือน เสาโป๊ะ ฟืน ถ่าน

วิธีการปรุงยา 

เปลือก นำมาสกัดเป็นยา สำหรับรักษาอาการท้องเสีย และมาลาเรีย

ฝัก สามารถนำไปประกอบอาหารคาว อาหารหวานได้