พังกาหัวสุมดอกขาว

เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ สูง 20 – 30 เมตร โคนต้นมีพูพอนสูง มีรากหายใจรูปคล้ายเข่า มีรากค้ำจุนขนาดเล็ก กิ่งอ่อนสีเขียว บางครั้งเหมือนถูกย้อมด้วยสีแดง เปลือกสีเทาเข้มถึงสีน้ำตาลอมเทา ผิวเปลือกหยาบ เป็นสะเก็ด แตกเป็นร่องตามยาว ช่องอากาศขนาดใหญ่มีน้อย มีเฉพาะที่พูพอน  

ใบ ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก แผ่นใบรูปรีถึงรูปขอบขนานแกมรูปรี ขนาด 3 - 6 x 8 – 16 เซนติเมตร ปลายใบและฐานใบแหลม เส้นใบ 7 – 11 คู่ ก้านใบยาว 1 - 5 เซนติเมตร หูใบยาว 4 - 10 เซนติเมตร สีเหลืองอ่อนหรือเขียว

ดอก ออกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบ ยาว 2.3 – 4 เซนติเมตร ก้านดอกยาว 0.6 – 1.5 เซนติเมตร สีเขียว กลีบเลี้ยง 10 – 12 กลีบ สีเหลืองอ่อน หรือเขียวอมเหลือง หรือเขียวอมชมพู หลอดกลีบเลี้ยงยาว 1 – 1.5 เซนติเมตร ขอบกลีบมีขน

ผล รูปคล้ายลูกข่าง ยาว 2 – 3 เซนติเมตร ผิวเรียบ เป็นผลแบบงอกตั้งแต่ยังติดอยู่บนต้น ลำต้นใต้ใบเลี้ยง หรือ “ฝัก” รูปซิการ์ ขนาด 1 – 1.5 x 5 – 10 เซนติเมตร สีเขียว มีเหลี่ยมเล็กน้อย โคนสอบทู่ ออกดอกและผลเกือบตลอดปี

มักขึ้นกระจายถัดเข้าไปจากแนวโกงกางใบเล็ก บนพื้นที่ดินค่อนข้างแข็ง เหนียว และน้ำท่วมถึงอย่างสม่ำเสมอ