โปรงแดง

เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก - กลาง สูง 7 - 15 เมตร โคนต้นมีพูพอนเล็กน้อย มีรากค้ำจุนขนาดเล็ก รากหายใจรูปคล้ายเข่า อ้วน กลม ยาว 12 – 20 เซนติเมตร เหนือผิวดิน สีน้ำตาลอมชมพู เรือนยอดเป็นกลุ่มกลม สีเข้ม กิ่งสีเขียว มีช่องอากาศเล็ก ๆ เปลือกสีชมพูเรื่อ ๆ หรือน้ำตาลอ่อน เรียบ ถึงแตกเป็นสะเก็ด ต้นแก่มีรอยแผลเป็นช่องอากาศเห็นเด่นชัด สีน้ำตาลอ่อน

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก เป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง แผ่นใบชี้ไปทางปลายกิ่ง รูป ไข่กลับแกมขอบขนานถึงรูปไข่กลับ ขนาด 3 - 8 x 5 - 12 เซนติเมตร ปลายใบป้านมนหรือเว้าตื้น ๆ ฐานใบรูปลิ่มขอบใบมักเป็นคลื่น ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้ม ท้องใบสีซีด ก้านใบยาว 1.5 - 4 เซนติเมตร หูใบยาว 1 - 3 เซนติเมตร

ดอก ออกเป็นช่อกระจุกตามง่ามใบ แต่ละช่อมี 4 - 8 ดอก ก้านดอกเรียวยาว 1 - 1.5 เซนติเมตร ก้านดอกย่อยสั้น วงกลีบเลี้ยงยาว 0.5 - 0.7 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงหยักลึก 5 กลีบ รูปไข่ ยาว 0.4 - 0.5 เซนติเมตร แผ่บานออก ปลายโค้งเข้าหาผล ใบประดับเชื่อมติดกันที่โคนหลอดกลีบเลี้ยง กลีบดอก 5 กลีบรูปขอบขนาน สีขาว

ผล รูปผลแพร์กลับ ยาว 1 - 3 เซนติเมตร สีเขียว ถึงน้ำตาลแกมเขียว เป็นผลแบบงอกตั้งแต่ติดอยู่บนต้น ลำต้นใต้ใบเลี้ยง หรือ “ฝัก” รูปทรงกระบอก ขนาด 0.5 - 0.8 x 15 - 35 เซนติเมตร ปลายเล็กขยายใหญ่ไปทางส่วนโคนแล้วสอบ แหลม มีสันแหลมตามยาว ผิวขรุขระ สีเขียว เมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล ห้อยลงในแนวดิ่ง ออกดอกและผลเกือบตลอดปี ขึ้นอยู่ด้านในของป่าชายเลนตามริมชายฝั่งแม่น้ำ ที่น้ำท่วมถึงอย่างสม่ำเสมอ และดินมีการระบายน้ำดี

สรรพคุณ ห้ามเลือด รักษาแผลสด แก้ท้องร่วง คลื่นเหียน อาเจียน อาการโรคบิด รักษางูสวัด เริม แก้น้ำกัดเท้า แผลพุพอง

วิธีการปรุงยา 

เปลือก ต้มเป็นยาหม้อดื่ม

เปลือก ตำให้ละเอียดพอกแผลห้ามเลือด

เปลือก นำมาฝนกับหินลับมีดแล้วผสมกับน้ำข้าว ทาในบริเวณที่เป็น รักษางูสวัด หรือเริม

เปลือก ต้มกับน้ำใช้ชะล้างบาดแผล หรือเอาเท้าแช่น้ำ แก้น้ำกัดเท้า แผลพุพอง

เปลือก ใช้ต้มไว้ชะล้างบาดแผล และใช้ย้อมแห อวน