โปรงหมู

เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กกึ่งไม้พุ่ม สูงได้ถึง 12 เมตร โคนต้นมีพูพอนเล็กน้อย พองขยายออก รากหายใจรูปคล้ายเข่า อ้วนสั้น กลม ยาว 6 - 13 เซนติเมตร เหนือผิวดิน เรือนยอดกลม แน่นทึบ เปลือกสีเทาอ่อนเรียบถึงแตกเป็นสะเก็ด ช่องอากาศสีน้ำตาลอมชมพู

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉากเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง แผ่นใบรูปไข่กลับ หรือรูปรีแกมรูปไข่กลับ ถึงรูปขอบขนานแกมรูปรี ขนาด 3 - 7 x 5 - 12 เซนติเมตร เป็นมัน ปลายใบป้านมน กลม หรือเว้าตื้น ๆ ฐานใบรูปลิ่ม ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้ม ท้องใบสีซีด ก้านใบยาว 1 - 3 เซนติเมตร หูใบยาว 2 - 3 เซนติเมตร

ดอก ออกเป็นช่อตามง่ามใบ แต่ละช่อมีดอกจำนวนมาก ก้านช่อดอกหนา สั้น ไม่มีก้านดอกย่อย ดอกอยู่เป็นกระจุกที่ปลายก้านช่อดอก วงกลีบเลี้ยงยาว 0.5 - 0.7 เซนติเมตร กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่แหลม ขนาด 0.2 - 0.3 x 0.3 - 0.5 เซนติเมตร ตรงหรือโค้งขึ้น กลีบดอกสีขาวก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล

ผล เป็นผลแบบงอกตั้งแต่ยังติดอยู่บนต้น ลำต้นใต้ใบเลี้ยง หรือ “ฝัก” เป็นรูปทรงกระบอกเรียว ขนาด 0.7 - 1 x 8 - 15 ซม. สีเขียว โคนสีแดง มีสันตามยาว ส่วนโคนชี้ไปทางปลายกิ่ง ไม่เป็นระเบียบ ออกดอกและผลเกือบตลอดปี

มักพบตามพื้นที่ป่าชายเลนที่เป็นที่ดอนแห้ง มีลักษณะเหมือนไม้พุ่ม หากขึ้นในสภาพที่ไม่เหมาะต่อการเจริญเติบโต

สรรพคุณ รักษาแผลสด ห้ามเลือด แก้ท้องร่วง คลื่นเหียน อาเจียน บิด

วิธีการปรุงยา

เปลือก ต้มเป็นยาหม้อดื่มเปลือก ตำให้ละเอียดพอกแผลห้ามเลือดเปลือก มีรสฝาดจัด เฝื่อนเล็กน้อย ใช้เปลือกต้มกับน้ำรับประทานแก้ท้องร่วง แก้อาเจียน แก้บิด แก้มูกเลือด

เปลือก ต้มน้ำนำไปชะล้างบาดแผล หรือใช้เปลือกตำพอกห้ามโลหิตในบาดแผลสดเล็กน้อยได้