ตะบูนดำ

เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 20 - 35 เมตร ผลัดใบ โคนต้นมีพูพอนเล็กน้อย เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกขรุขระสีน้ำตาลเข้ม แตกเป็นร่องตามยาว ต้นแก่เปลือกลอกเป็นแถบแคบ ๆ เปลือกหนาประมาณ 0.3 - 0.5 เซนติเมตร เนื้อไม้สีน้ำตาลมีรากหายใจ รูปคล้ายกรวยคว่ำ กลม หรือแบน ปลายมนยาว 20 - 40 เซนติเมตรจากผิวดิน

ใบ ใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ ไม่มีใบยอดเรียงสลับ ใบย่อย 1 - 3 คู่ เรียงตรงข้าม แผ่นใบรูปรีถึงรูปขอบขนานแกมรี ขนาด 2 - 6 x 5 - 15 เซนติเมตร ปลายใบมน ฐานใบแหลม ผิวใบเป็นมัน สีเขียวเข้ม และจะเปลี่ยนเป็นสีส้มอมเหลืองทั้งต้น ก่อนที่จะร่วงหล่น ก้านใบย่อยสั้นมาก

ดอก ออกตามง่ามใบ เป็นแบบช่อแยกแขนง ช่อดอกยาว 7 - 17 เซนติเมตร ประกอบด้วยดอกจำนวนมากกลีบเลี้ยง 4 กลีบ แต่ละกลีบยาว 1 - 1.5 เซนติเมตร กลีบดอก 4 กลีบไม่ติดกัน สีขาวครีม เกสรเพศผู้ 8 อัน ออกดอกพร้อม ๆ กับแตกใบใหม่ ประมาณเดือนกุมภาพันธ์ – มีนาคม

ผล ค่อนข้างกลม มีร่องเล็กน้อย สีเขียวขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 7 - 12 เซนติเมตร มี 7 - 11 เมล็ดลักษณะโค้งนูนหนึ่งด้าน กว้าง 4 - 6 เซนติเมตร ผลแก่ประมาณเดือนสิงหาคม – ตุลาคม ขึ้นกระจายในบริเวณที่เป็นดินเลนค่อนข้างแข็ง เนื้อไม้มีสีและลวดลายสวยงาม ใช้ตกแต่ง ทำเฟอร์นิเจอร์และก่อสร้างได้

สรรพคุณ รักษาอาการท้องเสีย เป็นบิด รักษาแผลภายใน สมานแผลสด เป็นหนอง แผลบวม ฟกช้ำดำเขียว

วิธีการปรุงยา 

เปลือก ต้มเป็นยาหม้อดื่ม 

เปลือก ตำให้ละเอียดแล้วพอกตรงบริเวณแผล